بررسی راهبردها و راهکارهای تعمیم پذیری امر تربیت در آموزش عمومی

به منظور بررسی راهبردها و راهکارهای تعمیم پذیری در آموزش عمومی، مطالعه حاضر از دو دیدگاه نظری و عملی به امکان سنجی آن پرداخته است. جامعه آماری این مطالعه، صاحبنظران و کارشناسان تعلیم و تربیت و معلمان و مربیان مدارس در سطح شهر تهران بوده اند. نمونه آماری تحقیق شامل 200 نفر معلم و مربی و 20 نفر صاحبنظر و کارشناس بود که به ترتیب با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای (چندمرحله ای) و نمونه گیری غیرتصادفی (هدفمند) انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه 50 سؤالی محقق ساخته برای معلمان و مربیان و پرسشنامه 24 سؤالی محقق ساخته برای صاحبنظران و کارشناسان بود که به روش دلفی، تنظیم و به مورد اجرا گذاشته شد. نتایج تحقیق در محورهای سه گانه مورد نظر (نقش تربیتی معلم، تأثیر جو کلی مدرسه و نقش تربیتی برنامه درسی) به طور خلاصه چنین است: درخصوص نقش تربیتی مدرسه، آگاهی معلمان و مربیان از وظایف تربیتی خود، سرمشق و الگو بودن معلم، آشنایی معلمان با اصول و فلسفه تعلیم و تربیت و روان شناسی از راهکارهای دارای اولویت بالا بود. در زمینه جو کلی مدرسه، توجه به پرورش و تقویت تفکر خلاق، خودباوری و اعتماد به نفس در دانش آموزان، مربوط ساختن آموزش های مدرسه ای با نیازهای واقعی شاگردان و هماهنگی سیاست ها و روش های تربیتی خانه، مدرسه و جامعه و توجه به تدوین و تصریح منشور اهداف تربیتی مدارس از راهکار و راهبردهای دارای اولویت بالا بود. در مورد نقش برنامه درسی، در تعمیم پذیری تربیت تأکید بر رویکرد حل مسأله در برنامه های درسی، تدوین الگوی برنامه درسی با رویکرد تربیت برای زندگی و آموزش مهارت های زندگی در قالب برنامه های درسی از اولویت بالایی برخوردار بود. در پایان مقاله، الگوی پیشنهادی برای تعمیم پذیری امر تربیت در آموزش عمومی ارائه گردیده است.